ALTRE STORIE E SCHALÖGN

U curnis

Vügn un di l’ha truó un’ola piena d’mareng. Prüma bele beato, pö fasctidió parché u saseva mia in doa puntala.
La matin dopo, un bot suscnó e fäc culazion, l’ha spazzó fò pulito u curnis e u ie nic in ment da met l’ola propi sota a la piota du fund du curnis.
Isci la fäc, la scbudó u curnis, chiavó un bel böcc, mes jü l’ola e pö cumadó tutt ‘me prüma.
Da chèl di iö, par fä sì chié l’ola la födes al sicür, la piü spazzó l’curnis!

I di i sas sclungan

Par Natal un pas d’un ghial,
Pasquèta (6 janéi), un’urèta
Sant’Antoni un’ora bóna,
San Bastian, ‘na chiöcia d’pan

Pasqua, u Di Nadè e l’Santu Chiarnuè

U crumanè

Vott cureisc, quattru panitt, dó spàngh,
i sém ruó súla pizza e l’crumanè lé passó jü!

Fent

La pescia i lu grop,
la lèras i la polpa,
i matèl i lu murasin

Lüna nòva, tri dì da prova

I vam a fä légn

Chi da brüs sül crés, chi da opera sül chial dét lüna

Par maridas

Chiata pö scè quei d’ugn c’labi queicos al só!

La malédra e tütt l’autro

Quand u s’éva i dènc,
u iéva mia la chièrn,
adess chié u ié la chièrn,
u sa piü i dénc

U mund, lé mez da tó e méz da vent.

Lüsctru mé un chiüsgél pena pichió cula badira.

Chièura sgiouna e bósc véc impienisan la chiè e l’téc.

Cupiè: almä a cupiè, cupié giüsct

NB), Spero d’esserci riuscito, altrimenti chiedo venia.

Mario Forni (1932-2002), il professore-artigiano di Albinasca mi diceva: ”u dialètt, scrival mé t’il parlat”. Mi i fäi iscì!